Egzamin na psa towarzyszącego (BH) z testem reakcji w miejscach publicznych (VT)
W egzaminie mogą brać udział wszyscy przewodnicy, którzy zdadzą teoretyczny egzamin ze znajomości regulaminu BH. Dopuszcza się wszystkie psy bez względu na rasę i rozmiar.
Minimalny wiek psa określają krajowe organizacje kynologiczne, nie może on być jednak mniejszy niż 12 miesięcy.
Psy, które nie zdobędą wymaganych 70% punktów z części A (egzamin na psa towarzyszącego na placu), nie są dopuszczone do części B (próba zachowania w miejscu publicznym).
Po zakończeniu egzaminu nie przyznaje się punktów, a jedynie wynik („Zaliczony” lub „Niezaliczony”) i opis.
Egzamin jest zaliczony, gdy w części A zostanie zdobyte 70% możliwych punktów, zaś ćwiczenia w części B zostaną przez sędziego uznane za wykonane w stopniu zadowalającym.
Na życzenie organizatora sędzia może dokonać klasyfikacji zdających w celu przyznania nagród. Egzamin BH-VT jest warunkiem dopuszczenia do pozostałych egzaminów objętych międzynarodowym regulaminem FCI. W przypadku konieczności powtarzania egzaminu BH-VT nie jest wymagany żadna karencja, jednak w ramach jednej imprezy kilkudniowej można do niego podchodzić tylko raz. Wynik egzaminu należy bezwzględnie wpisać do stosownej dokumentacji.
część A: egzamin BH Podczas egzaminu BH-VT nie przeprowadza się próby obojętności wobec strzału. Przebieg ćwiczeń jest analogiczny do opisanego w części ogólnej.
1. Chodzenie przy nodze na smyczy 15 punktów
2. Chodzenie przy nodze bez smyczy 15 punktów (szczególne wytyczne dla egzaminów BH-VT w części ogólnej)
3. Siad 10 punktów (szczególne wytyczne dla egzaminów BH-VT w części ogólnej)
4. Waruj z przywołaniem 10 punktów (szczególne wytyczne dla egzaminów BH-VT w części ogólnej)
5. Warowanie w rozproszeniach 10 punktów
Część B: test reakcji w miejscu publicznym Postanowienia ogólne Ta część egzaminu odbywa się poza placem ćwiczeń w miejscu publicznym. Sędzia wraz z kierownikiem egzaminu określają, gdzie (drogi, ulice, place) i jak będą przebiegać poszczególne ćwiczenia. Nie należy zakłócać ruchu pojazdów ani pieszych. Ze względu na swoją specyfikę ta część egzaminu wymaga nieco dłuższego czasu. Nie należy zmniejszać wymagań sędziowskich z powodu nadmiernej liczby psów. Za poszczególne ćwiczenia części B nie przyznaje się punktów. Na zaliczenie tej części egzaminu ma wpływ wrażenie ogólne, jakie sprawia pies w przestrzeni publicznej. Opisane poniżej ćwiczenia są tylko propozycjami. Sędzia może samodzielnie dopasowywać ćwiczenia do danych okoliczności. W przypadku wątpliwości co do oceny psa sędzia ma prawo powtórzyć ćwiczenia bądź je zmodyfikować. – 22 – Przebieg egzaminu: (opisane niżej ćwiczenia stanowią wymagane minimum i mogą być rozszerzone przez organizacje krajowe)
■ Spotkanie z grupą ludzi Na polecenie sędziego przewodnik z psem na smyczy zaczyna iść chodnikiem. Sędzia podąża za nimi w odpowiedniej odległości. Pies powinien ochoczo iść z przewodnikiem na luźnej smyczy przy jego lewej nodze z łopatką na wysokości kolana. Pies powinien zachowywać się obojętnie wobec przechodniów i samochodów. Po drodze przewodnik zostaje zatrzymany przez przechodzącego obok pomocnika sędziego. Pies powinien zachowywać się neutralnie. Następnie przewodnik wraz z psem przechodzą przez luźną grupę złożoną z sześciu osób. Jedna z tych osób woła przewodnika i podaje mu rękę. Na polecenie przewodnika pies powinien usiąść lub położyć się obok niego i zachowywać się spokojnie podczas krótkiej rozmowy.
■ Spotkanie z rowerzystami Przewodnik porusza się ze swoim psem na smyczy. W pewnym momencie z tyłu zbliża się do nich rowerzysta i wyprzedza ich, dzwoniąc przy tym dzwonkiem. Po przebyciu pewnego dystansu rowerzysta zawraca i jedzie na wprost przewodnika i psa, po raz kolejny używając dzwonka. Rowerzysta mija przewodnika i psa od strony psa. Pies musi zachowywać się obojętnie wobec rowerzysty.
■ Spotkanie z samochodami Przewodnik z psem na smyczy podchodzi do samochodów. W jednym z nich zostaje włączony silnik. W innym zostają zamknięte drzwi. W trakcie dalszego marszu przy przewodniku i psie zatrzymuje się jeszcze inny samochód. Kierowca opuszcza szybę i nawiązuje rozmowę z przewodnikiem. Przewodnik wydaje psu komendę do siedzenia lub leżenia. Pies powinien zachowywać się obojętnie wobec samochodów i innych pojazdów.
■ Spotkanie z biegaczami lub rolkarzami Przewodnik porusza się z psem na smyczy po spokojnej drodze. Wyprzedza go co najmniej dwójka biegaczy, nie zmniejszając tempa. Gdy się oddalą, pojawia się kolejny biegacz, poruszając się na wprost przewodnika i psa, i mija ich nie zwalniając. Pies nie musi iść ściśle przy nodze, ale nie może niepokoić mijających go ludzi. Podczas mijania się z biegaczami przewodnik może posadzić lub położyć psa. Zamiast biegaczy można w tym ćwiczeniu wykorzystać rolkarzy.
■ Spotkanie z innymi psami Podczas mijania innych psów egzaminowany pies powinien zachowywać się obojętnie. W trakcie mijania psów przewodnik może powtórzyć komendę do chodzenia przy nodze lub posadzić bądź położyć psa.
■ Zachowanie psa pozostawionego na krótki czas samego na smyczy wobec ludzi i zwierząt Na polecenie sędziego przewodnik z psem na smyczy podąża umiarkowanie uczęszczanym chodnikiem. Po krótkim marszu na polecenie sędziego przewodnik zatrzymuje się i przywiązuje smycz do ogrodzenia, drzewa itp. Przewodnik odchodzi poza zasięg wzroku psa, chowając się w sklepie czy innym budynku. – 23 – Pies może stać, siedzieć bądź leżeć. Pod nieobecność przewodnika obok psa w odległości ok. 5 kroków przechodzi pomocnik z innym psem na smyczy (nie należy wykorzystywać w tym ćwiczeniu psów agresywnych). W tym czasie egzaminowany pies powinien zachowywać się spokojnie i nie próbować atakować mijającego go psa (silne ciągnięcie na smyczy, ciągłe szczekanie). Na polecenie sędziego przewodnik wraca do psa. Uwaga! od sędziego zależy, czy wszystkie ćwiczenia zostaną przeprowadzone w jednym miejscu, czy też po kilku ćwiczeniach nastąpi zmiana lokalizacji.